De dag vloog voorbij...

Je werd zo vrolijk wakker Romy, maar met om negen uur alweer vier aanvalletjes achter de rug was de energie al snel ver te zoeken, zo jammer! We hadden 's ochtends visite en zelfs voor vriendinnetje Lisa was er niet veel aandacht. Het lijkt alsof de middagen momenteel beter gaan dan de ochtenden en dat is bijzonder. Heeft dat misschien te maken met medicatie die nu 3 x per dag wordt gegeven? Het is weer een raadsel.

We waren 's middags voor het eerst bij een nieuwe fysiotherapeute en we hebben laten zien wat we thuis zoal oefenen. Buiklig, balans oefenen op een grote bal, rekken, strekken, kruipen, staan enz. enz. Ze gaat ons helpen om de oefeningen effectiever en wat minder belastend voor di mama te maken... Hoezo, is het zwaar dan?? Na een half uurtje waren we er wel klaar mee en maakten we een afspraak voor volgende week.

Na de fysio hup in de auto en naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken. Spiegels van de Trileptal en Felbamaat (anti-epileptica) en een hele riedel aan andere waardes: bloedceltelling, lever- en nierfunctie, natrium, glucose enz. Woensdag mogen we weer naar de neuroloog en krijgen we de uitslag van het bloedonderzoek en van het EEG dat 2 weken geleden gemaakt is.

Dan de warme hap... wat was je 'vroeger' toch altijd gek op eten, en nu zit je met lange tanden met moeite 5 hapjes naar binnen te werken. Is dat ook een bijwerking van de medicijnen, heb je er geen energie meer voor na zo'n drukke dag met de nodige aanvalletjes, ben je misselijk?? Wat hebben we al vaak gedacht: kon je het maar vertellen!!

Maar goed, lang leve de neussonde, want zo gaan de medicijnen er moeiteloos in en kunnen we de 5 hapjes aanvullen met die overheerlijke sondevoeding. Tijdens het geven van de medicijnen val je in slaap, het is half zeven. Met je hoofd op je armen rustend leun je op het blad van je stoel. Snel rijd ik je de lift in en gaan we naar boven voor het bedritueel: welterusten lieve Romy!