Die waterpokken hebben wel echt voor de nodige opschudding gezorgd zeg! Vorige week kreeg Romy tussen de waterpokken door ineens ook rode puntbloedinkjes, vlekjes die je niet weg kan drukken... Met haar hoofd had ze een dwangstand, ze wilde haar hoofd niet bewegen en bleef een beetje schuin naar linksboven kijken. De koorts was wel gezakt, maar dit voelde toch echt niet goed. Na het badderen leek het wel of ze haar nek weer meer kon bewegen, en die angstige ogen werden minder, maar ik maakte me toch nog steeds ongerust over die vlekjes, het werden er steeds meer. Toch maar niet wachten op de afspraak bij de huisarts. De SEH gebeld en we konden meteen langs komen. Er is bloed afgenomen en de vlekjes zijn het gevolg van te weinig bloedplaatjes. Dit kan een bijwerking zijn van de Depakine. Met een sisser afgelopen dus weer! We waren echt even bang dat ze een hersenvliesontsteking had, een complicatie die op kan treden bij waterpokken... Wel had ze een oorontsteking (rechts), dus een recept voor een kuurtje mee gekregen.
Een paar dagen later zaten we weer bij de huisarts, nu was het achter haar linker oor ineens dik en rood, en haar oor stond iets verder naar buiten. De huisarts schrok wel een beetje, en stuurde ons door naar het JKZ omdat het er naar uit zag dat het bot achter haar oor ontstoken was (mastoïditis)... Eenmaal bij de SEH kregen we te horen dat als het bot inderdaad ontstoken was, er 2 opties waren: een antibioticum toedienen via een infuus, of een operatie... In beide gevallen dus een opname, en het JKZ had geen plek... we zouden naar Rotterdam worden gebracht. Wat een toestand weer! We hebben 5 uur in het ziekenhuis doorgebracht, er is bloed afgenomen waaruit bleek dat het om een virale infectie ging (is dus niet te behandelen met antibiotica) en er hebben 4 artsen naar haar oor gekeken en uiteindelijk zijn ze toch tot de conclusie gekomen dat het bot niet ontstoken was, gelukkig!! Wel een middenoorontsteking ook aan deze kant.... Oordruppels hadden we al in huis, waarvan de dosis verhoogd werd en nu dus in 2 oren te gebruiken. Arme Romy, geen wonder dat ze het af en toe uitschreeuwde van de pijn!! Vooral het liggen / slapen was een probleem.
Vrijdag voor controle nog terug geweest naar de KNO arts. Ontsteking was nog niet over, maar werd wel al minder. De dikke rode plek achter haar oor was al afgenomen.
Sinds maandag gaat Romy weer naar het KDC. Ze is aardig opgeknapt en kan genieten en lachen. Ze heeft veel interesse in wat er om haar heen gebeurt. Helaas had ze vannacht een flinke aanval, die doorbroken moest worden met stesolid. Was dit dan de afsluiter van het hoofdstuk 'Waterpokken +' ??
Vanmorgen ging spontaan een tand er uit die al even los zat. Nu zul je denken 'is dat nou zo bijzonder?' en het antwoord is JA! Romy heeft een rij dubbele tanden en tot nu toe moesten de melktanden getrokken worden om plaats te maken voor de nieuwe tanden, en nu is er dus 1 helemaal goed gewisseld! Die tand gaat vannacht onder haar kussen, ik weet zeker dat de tandenfee daar iets heel moois voor over heeft! :-)
