Woensdag mocht Romy al naar huis, veel sneller dan we verwacht hadden. Zo fijn dat alles zo goed en vlot verlopen was... Alleen had ze 's-nachts een temp van 39.4, da's niet fijn. We zijn inmiddels dan ook weer terug in het Sophia. Gisteravond bloed afgenomen en vandaag bloed op kweek en aanvullend lab onderzoek. Infectiewaarden zijn laag, dus een infectie lijkt onwaarschijnlijk maar kan nog niet uitgesloten worden. Het zou natuurlijk gewoon een virusje kunnen zijn, maar zo vlak na de operatie moet al het andere toch uitgesloten worden. We wachten dus vol spanning op de uitslagen en hopen dat de koorts gaat zakken, dat het gewoon weer overwaait...
Toen we thuis kwamen na de eerste opname in het Sophia, hadden oma en Wanda slingers opgehangen en dachten we voorlopig niet meer terug te gaan. Blij dat we eindelijk weer even op adem konden komen...
Door alle breuken, ingezakte wervels en neurologische problemen kan Romy niet goed meer zitten. Ze houdt het gemiddeld maar 10 tot 15 minuten vol in haar rolstoel. Een héél enkel keertje, als ze wat langer geen aanval heeft houdt ze het iets langer vol en kunnen we net even naar buiten. Dan hopen we dat Romy er net zo van kan genieten als wij!
Wie ook genieten van de momenten dat we thuis zijn, zijn de katten! Casper met name zou het liefst bij Romy in bed kruipen en er de hele dag blijven liggen. Dat vinden we niet zo handig, maar af en toe een knuffel moet kunnen!
Omdat Romy nog maar zo kort kan zitten, zijn we afhankelijk van ambulancevervoer van en naar het ziekenhuis. Heel vervelend, maar het is niet anders. Romy lijkt de ritjes in ieder geval niet erg te vinden. Elke ambulance ziet er weer anders uit van binnen, dus Romy kijkt steeds haar ogen uit!
Nu hopen we toch echt dat we op heel korte termijn nog 1 zo'n ritje mogen maken, naar huis, en dat we dan eindelijk weer eens in een normaal ritme kunnen komen. Dat we weer eens een tijdje niet voor opschudding zorgen, en er weer eens plek is om aan andere dingen te denken. Gister was ik zelfs, heel schandalig, de verjaardag van mijn moeder vergeten, hoe stom is dat! Sorry mam!
