Ja, er is toch weer hoop hoor! Hoop dat Romy met het juiste hulpmiddel misschien toch weer voorzichtig aan stapjes kan gaan zetten. We weten het natuurlijk niet zeker, en het kan ook een hele tijd duren voordat ze door heeft hoe het werkt, maar we gaan haar daar uiteraard wel heel erg in stimuleren!
Dit is 'm, de NF Walker:
Toen ik dit plaatje voor het eerst zag was het eerste dat ik dacht: Kan Romy daar echt in staan? Het ziet er zo...uhm...iel uit, heeft ze daar wel genoeg steun in?
Vandaag was de dag van de waarheid, want hij werd vanmorgen geleverd voor een zichtperiode van ongeveer 6 weken. Na die periode moeten we beslissen of het echt iets voor Romy is, of dat we toch verder moeten zoeken naar een ander hulpmiddel.
Romy kreeg eerst
de bijbehorende schoenen aan
en toen de brace.
Dit moet liggend,
om alle scharnieren
(als ik het zo mag noemen)
precies op de juiste
plek te hebben zitten.
Het was best nog even passen,
meten en instellen.
Alle riempjes goed vast...
En daar gaat ze dan.
Makkelijk hoor,
zo'n handvat
aan de achterkant :-)
Fysiotherapeut Ria
kijkt mee hoe het allemaal moet
en houdt in de gaten
of het allemaal wel goed gaat
en of Romy het niet vervelend vindt.
Klik,
ze wordt 'aangesloten'
op het onderstel.
Wat een genie moet dat geweest zijn
die dit heeft bedacht!
Op Zonnehof zijn er
nog geen andere kindjes
met de NF Walker.
Wie weet is het wel
een geschikt hulpmiddel
ook voor anderen op
het KDC?
Ik ben heel erg verbaasd
over hoe de houding
van Romy is.
Haar voeten raken nog
niet eens de grond,
ze hangt er nu nog in,
maar ze kan zich heel
redelijk opstrekken...
Dan is het,
ondanks het beenlengteverschil,
toch gelukt om haar weer
'met beide benen op de grond te krijgen' :-)
Nu staat ze echt,
en ik ben nog steeds verbaasd!
Het is voor een vreemde moeilijk
aan Romy te zien of ze iets leuk vindt,
of juist vervelend,
maar ik kan dat gelukkig goed aan haar zien.
Het zit 'm in kleine dingen:
wat doet ze met haar handen,
hoe is haar lichaamshouding,
en gelukkig is er de laatste tijd
ook weer wat mimiek.
Ze laat goed zien dat ze het helemaal
niet vervelend of pijnlijk vindt.
En af en toe is ze zelfs even aan het genieten van het moment.
Ook zien we haar dan weer steun nemen, en dan weer even niet.
Ze ging zelfs even staan wiebelen,
ze had in de gaten dat er beweging in zat.
En toen was het op...
Het was goed te zien dat het toch wel vermoeiend was.
Het was goed te zien dat het toch wel vermoeiend was.
Maar we gaan er hard mee aan de slag.
Even opbouwen natuurlijk,
want er zullen in het begin best wel drukplekjes ontstaan.
We gunnen het haar zo, om weer iets zelf te kunnen ondernemen.
Laat dit dan het ei van Columbus zijn!
Hans, Daan, Ria, Bedankt voor jullie adviezen, hulp en geduld.
En lukt het onverhoopt toch niet, dan zouden we alsnog heel erg graag
voor de Innowalk willen gaan...
Ook een NF Walker uitproberen, of nieuwsgierig naar
de veelbesproken Innowalk??
Ga dan naar:
