Vanaf dinsdag is Romy veel wakker. Ze maakt zelfs oogcontact en reageert goed op haar omgeving. Nadeel daarvan is wel dat ze ook meer last heeft van met name die grote slang in haar neus. Wat is het een aparte ervaring, dat Romy geen geluid kan maken doordat de tube langs haar stembanden loopt. Niet als ze hoest en zelfs niet bij een epileptische aanval waarbij je ziet dat ze gilt, en je hoort niets... Het lijkt wel of je naar de tv kijkt en het geluid uit staat.
In de nacht heeft ze wel nog iets meer moeite, en heeft ze iets meer zuurstof nodig. Ze heeft redelijk rustig geslapen. Helaas wel gespuugd, maar toen we vanmorgen kwamen bleek dan ook dat de verkeerde voeding aangesloten was, en bovendien had ze enorm veel lucht in haar maag.
Ook vanmorgen was Romy goed wakker. En o, wat moeten we die handjes dan goed in de gaten houden. Als ze de kans krijgt, trekt ze alle slangen, infuus enz. er uit. Met name als ze zich niet lekker voelt door hoesten of spugen, dan zie je de frustratie hoog oplopen en komen er oerkrachten boven. De fysio boekte voor het eerst resultaat en het slijm lijkt los te komen. Het begin is er. Voor Romy wel heel vervelend, want hoesten doet zeer, en door het slijm moet ze weer spugen.De Cliniclowns kwamen nog aan haar bed, en zongen een práchtig lied over een kip :-)
Een héél vermoeiende ochtend voor Romy, die we afsloten met een gesprek met de zaalarts. Zij vertelde dat ze heel tevreden zijn, en zien dat Romy herstellende is (!!!). Aan het terug brengen van de beademing en zuurstof kunnen ze zien dat het met haar longen toch al beter gaat, ondanks het feit dat er nog maar nauwelijks slijm los komt. Nu ze het aantal ademhalingen per minuut een heel stuk hebben teruggeschroefd, zien ze dat Romy vanaf dat moment met elke ademhaling mee doet! Ze houden de vochtbalans goed bij, en ze lijkt iets minder vocht vast te houden. De ontstekingswaarden zakken nog steeds, dus de infectie lijkt onder controle. Uit de bloedkweek die in het Westeinde is afgenomen is tot nu toe niets bijzonders gekomen (na 7 dagen komt de definitieve uitslag, het is nu de 5e dag na afname), dus dat is ook positief, geen bloedvergiftiging gelukkig.We durven nog niet zo goed te geloven dat het allemaal nog goed kan komen. Romy laat weer eens zien wat voor enorme kanjer het is, maar we weten ook hoe grillig het verloop bij haar kan zijn. Ze zorgt toch altijd weer voor verrassingen. Soms in negatieve, en soms in positieve zin...
Morgenmiddag hebben we een gesprek met de hoofdbehandelaar, de intensivist. We willen dan graag de huidige situatie en de vooruitzichten bespreken, maar het zeker ook hebben over de toenemende complexiteit van de medische toestand van Romy. De voedingstoestand, en daarmee samenhangend de zorgwekkende achteruitgang die we sinds ruim een jaar zien.
