donderdag 17 november 2011

Opgelucht!

 
 
Lieve, lieve Romy,

Ik weet niet waar ik moet beginnen... Het spijt me zo dat ik vergeten was hoe sterk je bent, dat ik aan je getwijfeld heb, dat ik het vertrouwen even kwijt was. Je hebt me laten schrikken, meer dan ooit tevoren, maar wat heb je toch weer laten zien hoe snel je kunt herstellen, hoe je kunt vechten en wat voor doorzettingsvermogen je hebt. Papa en ik houden vreselijk veel van je, en we zijn zó blij dat je nog steeds bij ons bent.

Kus,
Mama


*****

Om 16.00 uur vanmiddag werd, véél sneller dan we verwacht hadden, de tube verwijderd en de beademing gestopt. Het was een heel spannend moment, maar Romy heeft heel rustig het ademhalen 'gewoon' weer opgepakt. Geen paniek, niet benauwd... ze dipte niet met haar saturatie, maar zakte wel langzaam tot net onder het minimum, waardoor ze nu een neusbrilletje heeft met 2 liter zuurstof. Niet vreemd, want de foto vanmiddag liet zien dat de bovenste helft van haar linker long inmiddels schoon is, maar de onderste helft nog niet. Als het 24 uur goed gaat mag ze zelfs al van de IC af...