Zondagmiddag sinds lange tijd weer eens de studiolampen gebruikt om binnen te fotograferen, dat was lang geleden. Té lang blijkbaar, want ik wist niet meer hoe ik de softbox in elkaar moest zetten, wat een gestuntel... Gaby wilde graag foto's van de poppen die ze gemaakt heeft, en wat zijn dat geweldige modellen zeg. Zitten keurig stil, da's fijn! Kon de leukste moppen vertellen maar lachen wilden ze niet, da's nou jammer. Maar zijn het geen schatjes?
Dan heel wat anders... Denk je alle verbouwingen achter de rug te hebben, liggen er plavuizen los die vervangen moeten worden. In de kamer, de keuken en de gang. Maandag is de tegelzetter geweest en heeft hij het weer netjes in orde gemaakt, nou ja netjes... wat een stof bende zeg. Maar wat heerlijk dat het nu klaar is en wat heerlijk dat ik niet hoef te werken en meteen aan de slag kan om het hele huis weer te poetsen. Het is maar goed dat het nog niet zulk mooi weer is, anders ga ik in het zonnetje zitten en komt er niet veel van. Maar eind deze week wordt het wel veel beter, 24 graden :-) het wordt echt zomer!! We gaan er flink van genieten!
Vandaag (dinsdag) had Juf Irma een feestje: 12 1/2 jaar op het KDC, dat moest natuurlijk gevierd worden! Romy eet slecht de laatste tijd, maar taart, koek en snoep gaat er natuurlijk altijd in, dus ook Romy was tevreden. Ter ere van dit jubileum even in 'het archief' gedoken en een foto van het zomerfeest vorig jaar juni opgeduikeld waar Romy (net uit het gips) met Irma op staat:
Doet best pijn om Romy zo te zien lachen op 'oude' foto's. We hopen zo dat die vrolijkheid, dat spontane en dat sociale weer terug komt. Rot epilepsie, rot medicijnen, we hebben er alles voor over om de Romy van vóór de epilepsie weer tevoorschijn te toveren. Heel, ja heel af en toe, dan is daar een lachje en zie ik haar weer even zoals ze was. We houden uiteraard nog steeds zielsveel van onze bijzondere kleine meid, nog meer zelfs, maar we gunnen haar veel meer plezier in het leven...
