Woensdag bij de neuroloog geweest, geen vervelende berichten gelukkig deze keer. De spiegel van de trileptal loopt nog steeds op sinds we gestopt zijn met de difantoïne. Hij is aan de hoge kant, en we hadden toch al besloten deze af te gaan bouwen, dus maar meteen mee beginnen. Felbamaat gaat vanaf nu wekelijks omhoog. We hopen zo dat dit aan gaat slaan, dat de aanvalletjes minder worden en Romy weer lekkerder in haar vel gaat zitten en vrolijker wordt! We zullen weer geduldig moeten wachten tot het zichtbaar is. Over 2 weken is er een congres over epilepsie op Rhodos. De neuroloog gaat er heen (wat een vervelende locatie :-) en wil de casus van Romy in een klein comité bespreken. Wie weet heeft er nog iemand een goede tip voor ons!
Het bloed prikken ging nu gelukkig wel in één keer goed.
Vrijdag ook weer vroeg op pad... Eerst even foto's laten maken van de heupen en daarna een afspraak met de orthopeed. Zo mooi dat de foto's tegenwoordig niet meer afgedrukt hoeven te worden, dat dat ook allemaal digitaal gaat en de arts met één druk op de knop meteen de kiekjes in het digitale dossier van Romy kan bekijken. En zo handig dat we de foto's ook op cd mee naar huis kunnen nemen. Zo hoeft een arts in een ander zkh niet lang te wachten op opgevraagde informatie, maar kunnen wij zelf een kopie van de foto's mee nemen. Benieuwd hoe dat er dan digitaal uit ziet:
De eerste foto is van voor de operatie en is gemaakt op 7 januari 2009 op verzoek van de neuroloog. De 2e foto van 14 juli 2009. Het gips was er al af en er was volledige consolidatie (bot was weer goed gehecht en mocht weer volledig belast worden). De foto van afgelopen vrijdag krijg ik volgende week, die zet ik er dan nog even bij. Op die foto zie je dat de schroeven weer verwijderd zijn.
De orthopeed was tevreden nu en heeft ook nog even goed gekeken naar de beperkingen in haar rechter knie en heup. Zo'n 15 graden. hij verwacht dat dit nog wel weer goed kan komen met veel fysiotherapie en eventueel in een later stadium nachtspalken. Ik vertelde dat we in overleg zijn met Rijndam over een eventuele opname om te zien of een periode van veel therapie nu eindelijk eens resultaat kan opleveren m.b.t. de revalidatie.
In eerste instantie was hij hier niet echt enthousiast over, het is nu eenmaal niet gebruikelijk... Maar nadat het even bezonken was vond hij het toch eigenlijk wel een goed idee en zou Romy ons allemaal nog wel eens kunnen verrassen. We blijven met 2 benen op de grond en zullen wel zien wat het oplevert. Fijn in ieder geval dat hij achter deze beslissing staat!
's Middags was Tamara voor het laatst en wilde ik eigenlijk als afsluiting even naar Blijdorp gaan. Helaas zag het er naar uit dat het elk moment kon gaan regenen en bovendien hadden we om 13.30 uur nog fysio, dus dat werd lastig. Na de lunch met z'n 3tjes naar de fysio. Ging goed! Romy had al de nodige aanvalletjes gehad en was erg moe, maar eenmaal daar knapte ze toch weer wat op en met name de oefeningen in de hangmat deden haar goed en ze deed enorm haar best. Buiten adem was ze er van.
Na de fysio zijn we even bij de vogelkelder (avonturia) gaan kijken. Ook beestjes, maar dan binnen :-) Was erg leuk. Ik had er helaas niet aan gedacht om de camera mee te nemen, maar hier kun je zien wat er zoal te doen is: http://www.de-vogelkelder.nl/photoslide.asp heel leuk voor kleine kinderen met o.a. activiteiten als goud zoeken en opgravingen doen. Tamara en ik waren kapot na de tocht door de grotten met buggy over ietwat ongelijkmatige ondergrond, maar Romy genoot er van, en dat is héél veel waard...
