Nadat we vannacht om half vier eindelijk op de afdeling waren, heeft Romy een goede nacht gehad. Ze heeft wonder boven wonder de sondevoeding die langzaam in liep kunnen verdragen. We durfden het daardoor wel weer aan om haar al mee naar huis te nemen, dus zo gezegd zo gedaan, spullen (ja, het lijkt echt wel een volksverhuizing als je ziet wat er allemaal mee moet) weer ingepakt en net toen we Romy haar jasje aan wilden doen, spuugde ze snel nog even de boel onder...
Tsja, ga je dan toch naar huis, of nog even aankijken?? We hebben na een rust moment de voeding weer langzaam aan gezet, en toen het er om 15.00 uur nog steeds keurig in bleef hebben we besloten te vertrekken.
Er gaat niets boven je eigen bedje, toch Romy?! We zijn heel erg blij dat je weer thuis bent!
Zo zag het er gister uit. Vandaag maar geen foto meer gemaakt,
Pip was fotogenieker in dit geval ;-)
