Ssstt, het is nu tien voor half twee ('s-nachts) en we zijn met Romy bij de SEH van het JKZ... Romy moet in ieder geval een nachtje blijven en we wachten nu tot we naar de afdeling kunnen. Heel raar, om zo op een ziekenhuis-computer in een EHBO-kamertje de weblog bij te werken.
De koorts blijft hoog, en ze houdt de sondevoeding en zelfs water niet meer binnen. Die pokke-pokken zitten werkelijk overal. Zelfs in haar oren en in haar mond. In haar mond ziet het er heel naar uit, hopen maar dat het geen infectie wordt.
Met de voedingspomp die ze hier gebruiken kunnen ze de sv heel langzaam in laten druppelen, iets wat onze pomp van thuis niet kan. Als ze dat ook niet verdraagt, dan zal ze via een infuus vocht toegediend krijgen. Met een beetje mazzel krijgt (en houdt!) ze vannacht voldoende binnen, en zijn we morgen gewoon weer thuis. Meer dan ooit nemen we de dag zoals ie komt...
