Vandaag is Romy voor het eerst een ochtend in Revalidatiecentrum Rijndam in Rotterdam geweest, bij dagrevalidatiegroep "Villa Kakelbont".
Romy zal gedurende 3 weken, 5 dagen in de week deze groep bezoeken. Een team van specialisten gaat haar observeren en er zijn zeer veel therapiemomenten. We hopen dat in deze periode duidelijk wordt waarom het Romy nog steeds niet lukt om steun te nemen op haar benen, tot kruipen te komen en zelf actief te bewegen. Misschien kan hier een eerste stap in de goede richting gezet worden. Na 3 weken is er een teambespreking. Als de therapie haar goed heeft gedaan en er zichtbare resultaten zijn, dan zal er misschien besloten worden de periode te verlengen. Anders zal er wellicht een advies gaan richting KDC/revalidatiearts/fysio, met bijvoorbeeld een behandelplan. We zijn héél erg benieuwd wat het op gaat leveren.
Deze eerste ochtend is heel positief verlopen. Villa Kakelbont is een gezellige groep: leuk ingericht, lieve begeleiders en ondeugende kindjes :-) Romy had om 9.00 uur meteen fysiotherapie, dus ze viel met haar neus in de boter, maar of zij daar ook zo over denkt??? Het was meer praten dan oefenen natuurlijk, want ze moeten Romy eerst een beetje leren kennen, meer te weten komen over haar achtergrond, de operatie vorig jaar enz. Fysio tilde haar uit de wagen en was verbaasd dat Romy echt helemaal geen steun wil nemen op haar benen. Ik vertelde dat ze in het zwembad vorige week bijvoorbeeld wel 2 x 5 minuutjes had gestaan, maar dat moet dan echt opgebouwd worden. Je zet haar niet zomaar op haar benen, want dan trekt ze ze gewoon omhoog, of ze zakt door haar benen tot zit...
Terug op de groep was het tijd voor fruit en drinken. Help! Andere liedjes, die kunnen we niet meezingen :-) Tijdens het eetmoment en daarna was de logo op de groep. Ze vroeg honderduit over Romy en vertelde wat zij zoal zag aan communicatie / beleving / mondmotoriek enz. en of dat klopt met hoe wij Romy zien. Nou, grotendeels had ze het wel goed in de gaten hoor! Veel leuke tips tussen de bedrijven door, simpele dingen waar ik zelf nooit op gekomen was, maar die wel heel handig zijn. Tijdens het eten bijvoorbeeld vertelde ik dat Romy goed zelf kon eten door haar een vork te geven waar een hapje aan geprikt was. Ze hapte dan zelf af en gaf de vork terug. Tegenwoordig geeft ze de vork niet meer terug en moet je die uit haar hand halen, soms vingertje voor vingertje... "O, heb je al eens geprobeerd om met 2 vorken te werken? Wedden dat ze de lege vork los laat in ruil voor een vork met een nieuwe hap?"... Zo simpel, maar wel heel erg praktisch! Dat gaan we zeker uitproberen! En zo waren er nog veel meer kleine tips, maar ook grotere punten zoals een soort communicatiesysteem met platen met tast materiaal om zelf te maken. Info mee naar huis gekregen, en dat gaan we ook zeker uitproberen. Heel erg leuk, om te zien hoe een andere therapeut weer zulke andere ideeën kan hebben, of dezelfde middelen op een heel andere manier gebruikt...
De psycholoog liep binnen en vertelde dat ze regelmatig even op de groep zal zijn om Romy te observeren en de maatschappelijk werkster wil graag morgen even kletsen....
Om half 12 was het alweer tijd voor de boterham, dus allemaal weer aan tafel. Het verbaasde me heel erg, hoe rustig Romy alles beleefd heeft, ze at en dronk gewoon nou ja, drinken dus gewoon niet :-) ze zat lekker om zich heen te kijken en was regelmatig enthousiast over wat ze zag of hoorde. Ik had niet verwacht dat ze zo op haar gemak zou zijn.
Het waren maar 3 uurtjes, maar het leek wel een hele dag! Eenmaal thuis hebben we allebei even een oogje dicht geknepen...
