Villa Kakelbont - Dag 3

Voordat we vandaag naar Rotterdam konden, hadden we eerst een passing op het Zonnehof in Wateringen, deze stond al gepland en was te belangrijk om te verzetten. Romy heeft nu nog steeds een wandelwagen die we 2 jaar geleden al wilden vervangen, maar de gemeente vond 'm nog goed genoeg toen... Nu is Romy toe aan een rolstoel, en echt wel uit de wandelwagen gegroeid, dus nu 'mag' ze een rolstoel bestellen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want ga maar eens een rolstoel vinden die geschikt is voor deze dame, die nu door de epilepsie vaak lamgeslagen is en dan een hele slechte balans heeft (ook door medicatie). Maar op andere momenten is ze actief, en wil je haar niet meer steun geven dan nodig, zodat ze wel de vrijheid heeft zich te bewegen, en zelf moeite moet doen om rechtop te zitten, want anders wordt ze echt lui en kan ze het nooit meer... Fysio op het KDC ziet toch een sterke voorkeurshouding en is bang dat ze toch een scoliose gaat ontwikkelen. dit moeten we heel goed in de gaten houden. Een slechte stoel zou niet ten goede komen van haar rug in ieder geval. Dan is er ook nog de vraag hoe Romy zich gaat ontwikkelen, want een jaar geleden kon ze natuurlijk véél meer dan nu, en hoe zal dat over een jaar zijn? Het zou ook nog de andere kant op kunnen gaan (wat we niet hopen natuurlijk!!) en dan heeft ze nog veel meer steun nodig dan we nu denken. En dan is daar ook nog de groeispurt waar ze nu in zit. Met name haar bovenlichaam is flink gegroeid, ze wordt lang en heeft een stoel nodig die ook even mee kan groeien....

Na behoorlijk wat stoelen te hebben geprobeerd zijn we vandaag aangekomen bij de Delfi Pro van Anatomic Sit. Het was een gezellig samen zijn, zo met de fysio, ergo, leverancier en Emcart (namens de gemeente) en toen de rolstoel binnen werd gereden hadden we er meteen een goed gevoel bij, het zag er goed uit! Na wat meten en instellen kon Romy op de troon, en verdraaid, alsof ie voor haar gemaakt was!! Nog een kleine aanpassing hier en daar, en dan denk ik dat we een hele fijne stoel hebben gevonden, die veel mogelijkheden heeft om zowel veel steun als vrijheid te bieden. Fysio hielp nog even op het laatst om te motiveren waarom Romy ook echt een goede voetenzak en regenhoes nodig heeft. Dat was heel fijn, want ik voel me af en toe echt een zeur als ik om dat soort dingen vraag, maar waarom eigenlijk, Romy heeft het gewoon keihard nodig!! Ook de levertermijn is gunstig: 4 weken na goedkeuring van de gemeente, maar het is natuurlijk wel vakantie, dus misschien een paar weekjes extra.

Vóór deze afspraak had ik natuurlijk even op internet gekeken om te zien wat voor rolstoel het was, en ik zag ook een statafel in hun assortiment die heel anders werkt dan die we nu te leen hebben. We hebben nu een dorsale (achterwaartse) statafel waar je Romy op neer legt, en dan kantel je 'm zodat ze rechtop komt. Bij de statafel van Anatomic Sit ga je eerst zitten, en dan wordt je vanuit die houding tot stand gebracht. Voor Romy denk ik prettiger, en voor mij makkelijker om te doen als ik haar alleen moet tillen. Zodoende gevraagd of ze deze vandaag ook mee konden nemen, wie weet is het wat, en de medische verklaring van de revalidatiearts hebben we al in huis, dus dan kunnen we evt. meteen bestellen...
Romy van de rolstoel in de statafel gezet, op een makkelijke manier zijn de steunen af te stellen, en ja hoor, daar ging ze. Het was even wennen, even raar, maar al snel ging ze lekker om zich heen kijken, 'kletsen' op haar manier enz. Zo te zien was het dus in ieder geval niet vervelend, en ze hield het aardig vol! Ook de fysio was verrast, want ze had niet het idee dat dit iets zou zijn voor ons, maar nu ze het gezien had was ze enthousiast.... Ook hiervan meteen een offerte aangevraagd, en dan kan dat straks zo met de verklaring van de revalidatie arts naar de zorgverzekering. Nu maar hopen dat zij net zo enthousiast zijn, ahum.

En als je dan denkt dat je klaar bent... Nee Romy, in de auto en snel naar Rotterdam. Gelukkig konden ze het rooster goed aanpassen en had ze vanmiddag logo en fysio. bij binnenkomst eerst snel een krentenbol gegeten, een beetje gedronken en medicijnen toegediend, in de hoop dat de therapeuten nog even wegbleven :-)

Logo kwam binnen met een (was-)lijst en een doos vol speelgoed. Door middel van allerlei vragen en Romy goed te bekijken als ze iets vast houdt, ergens mee speelt kun je een beetje het niveau van communiceren en het niveau van beleven achterhalen. Ik denk dat het vergelijkbaar is met de Kid-N test die wij wel eens invullen, dus die zal ik maandag meenemen. Romy hield het ongeveer een kwartier vol, en toen had ze er toch echt geen zin meer in. Ik heb haar in de bedbox gelegd en ze heeft een half uurtje uit kunnen rusten, niet geslapen, maar heerlijk om zich heen liggen kijken en bleef heel rustig liggen. Prima zo, en fijn dat die mogelijkheid er is!

Fysio had al een reactie van de rev. arts over de beperking in de knie en de 'knak' in de heup: ze loopt morgen even binnen en kijkt er even naar. Fysio wil daar even op wachten voordat ze Romy op haar benen zet, dus rustig aan gedaan vandaag, en nog het nodige besproken.